Wil je van de ik-gedachtes af?
die worden óók gezien in het waarnemen
Kun je zien wat dat "zelf" is?
het "zelf" wordt gezien
En kun je er werkelijk vanuit zien?
er wordt NIET gezien 'vanuit' het "zelf", inderdaad, het "zelf" wordt óók gezien
Hoe zit dat nu eigenlijk?
het "zelf" verschijnt af en toe in het waarnemen, met kwaliteiten en eigenschappen, maar het is niet "ik", het is een illusie
Het is uiteraard belangrijk dat we elkaar begrijpen en daarvoor handig dat we zo veel mogelijk dezelfde betekenis geven aan de woorden die we gebruiken.
Bedoel je met ZIEN het observeren van voelen, denken en ervaren ?
ja, ZIEN is
'waarnemen' van voelen, denken, ervaren = 'kijken'
Ik krijg de indruk dat je met ZIEN een bepaalde staat van helderheid bedoelt, die er soms wel en soms niet is.
Dat is anders dan waarnemen. Dat waarnemen gebeurt altijd, met of zonder helderheid of aandacht.
Als die staat van helderheid er is, dan wordt dat waargenomen, als die er niet is, is er nog steeds waarneming.
inderdaad, door te verblijven in het waarnemen, ontstaat een staat van helderheid die er soms wel en soms niet is,
het begint te dagen, dat er altijd waarnemen gebeurt.
dat van 'kijken in de omgekeerde richting, 180° terug, waar er leegte verschijnt, wordt nu gezien als een uitvlucht of een valstrik van het "zelf", wanneer die staat van helderheid er NIET is, verschijnt de gedachte: dat het "zelf"
moet waarnemen
omdat dit bij het proces van het doorzien van de ik-illusie hoort. Het "zelf" wordt óók gezien. Er gebeurt in werkelijkheid altijd waarnemen, ja, het staat altijd AAN.
Er wordt moeiteloos waargenomen dat er een constante is: dat "iets" dat het mogelijk maakt dat alles verandert, oftewel, verschijnt en verdwijnt.
Je veronderstelt nu een "(n)iets". Kan dat niet simpeler?
ja, er is waarnemen
Is het "moeiteloos waarnemen" zelf niet die constante?
ja, inderdaad
Waar is dat (n)iets dat ervaart?
het ervaart niet,
het is de leegte of wat dan ook,
het waarnemen, waarin alles verschijnt
Is dat er echt of is dat een gedachte-constructie?
een ervaring is alleen een gedachte-constructie, wanneer er een ervaring
was, dan is het een gedachte, een verhaal,
en wanneer er een ervaring is, dan is het wat gebeurt
Is er (n)iets dat ervaart of is er alleen ervaren?
er is alleen ervaren dat verschijnt in het waarnemen
Overigens leidt dit gedefinieer wel af van waar het hier om gaat, dat is veel simpeler: Dat er geen centrale identiteit "ik" bestaat, anders dan als (een aangeleerde) gedachte. Dat is eigenlijk alles wat dit proces beoogt te laten zien.
Dus kijk en vertel me of er nog iets is waar je ik tegen kunt zeggen, wat werkelijk bestaat en niet alleen als gedachte/gevoel/conditionering/sociale constructie.
Het wordt gezien Lex, of doorzien dat het "ik" niet bestaat. Dat het illusoir is. . "ik"= waarnemen (ha ha) de waarnemer bestaat niet, dat is klaar. "ik" is nergens meer te vinden (ha ha) Er is nu alleen waarnemen (ha ha)
Dit proces leert me af, wat dit "zelf" allemaal werd aangeleerd (met betrekking tot ik-identeit). Het enige wat in dit proces overblijft is waarnemen. Er valt geen "ik" te bespeuren in het waarnemen :-)
Er valt nog heel wat puin te ruimen, de gedachten en gevoelens en conditioneringen en andere constructies die het "zelf" in stand houden: het "zelf" claimt 's morgens bij het wakker worden zichzelf op, het is een gewoonte, wanneer deze gewoonte wordt doorzien, is er waarnemen.
Dit gaat snel, maar niet ogenblikkelijk en niet vanzelf, niet-automatisch,
al vlug daarna wordt
de gedachte waargenomen: dat dit niet-vanzelf en niet-automatisch gaat. Het "zelf" gebruikt het woord "ik" tijdens een conversatie, maar er wordt waargenomen dat het er niet meer is, het wordt gezien als een (aangeleerde) gedachte.
Het claimen van het "ik", of het "zelf" dat zich vóór het waarnemen opwerpt, gebeurt snel, maar het wordt onmiddellijk doorzien, het doorprikken van een oude conditionering - die de 'ik-illusie' in stand (kunnen)houden of terugbrengen naar het "zelf" - gaat steeds sneller en sneller...
Bedankt voor je antwoorden.
