'Ik' ben de doener.....heb hulp nodig om dat te doorzien

[Life]

ok,

Het lijkt of ik het ben die dingen moet doorzien of looken. Ik tiep woorden op mijn keyboard. Loslaten van concepten klinkt goed. Was er mee bezig.

Ja zeker lijkt dat zo, maar is er een ik die dat kan doen? Met kijken wordt ook bedoelt onderzoeken, zien hoe de vork op dit moment a l in de steel steekt. Er wordt gelezen, gedachtes verschijnen hoe te reageren totaal zonder controle welke, bepaalde woorden worden getypt, als je typt weet je dan vantevoren precies wat er komt te staan?

Wat zijn concepten?

Voorbij het intellect? klint goed. OP dit moment wordt niets gezien. Voel me vrij alleen en leeg van binnen. NIets lijkt leuk te zijn meer. Ik wil alleen maar de waarheid.

Mooi concept is ''je bent de waarheid al'' maar zolang het niet zonder twijfel gezien is heb je daar weinig aan, wel een goede instelling om te hebben hier.

Ik probeer de concepten los te laten en zie wel waar het schip strandt. Ik begrijp echter niet waarom de bron me laat zoeken jaar in en jaar uit en vervolgens wil de bron van me dat ik het loslaat. De bron is wel een beetje dom. Rijmt ook nog. Maar ja, het zal wel kloppen, maar dat is een gedachte.

Dat is dan weer minder, belangrijk om vertrouwen te hebben in het process, als zoveel anderen hier tot zien van de waarheid komen lukt dit jou ook. Al heeft ieder een unieke ervaring allemaal hebben we een zintuigelijke ervaring van de wereld en gedachten hierover, dat is gelijk.

Dat is simpelweg omdat er niet jij en de bron is, jij en de bron zijn al een... http://www.youtube.com/watch?v=F7jSp2xmmEE zonder jij, of dit nou gezien is of niet.

Ik kom terug zodra ik weer iets gezien heb, want anders lijkt het zo depri mijn verhaal. Alleen maar ikke. KLinkt zo dramatisch.

ps: de ik is de doener op dit moment al hoewel ik hem nergens echt kan vinden.

Het werkt het beste om zoiezo om de dag minimaal te reageren, go with the flow maar zo blijft de focus. Depri is ook een deel van het leven, is het wel jouw verhaal of zijn het gedachtes over een vermeend jou?

Hoe weet je dan zo zeker dat ik de doener is? Wat is ik?

[The Toe]

Hallo Machiel,

Hoe is het met je?

Met mij gaat het goed behalve dat ik het zoeken/looken niet heb losgelaten. Ik las je website waarin staat:

You cannot become it only be it just as you are now, no doing involved to get there, only seeing how things are. So look is there a seeker anywhere at all and what is it looking for?

De looker is de doener. Dat is het probleem. Zodra ik look/zoek naar of alles gedaan wordt of dat er een ik is die iets kan doen, daarmee wordt het ikje nog groter en identificeerbaar.
Vandaag had ik ook iets van 'als alles het hele ding doet en er geen ik is, dan kan het ikje niets doen.....het zien gebeurd of het gebeuerd niet'. Maar dan kan ik net zo goed bij de pakken neer gaan zitten. Zo van....ahh, het ikje kan niets en alles wordt gedaan. Zo en nu fietsen of de was doen zonder het ikje. Dan beweeg ik niet! Heb het al vaak gedaan vandaag. Zo van 'nou, leven....doe maar'.....er gebeurt niets. HEt ikje is echt nodig om iets te doen.

als je typt weet je dan vantevoren precies wat er komt te staan?

nee. ik weet niet welke gedachten zullen verschijnen. de illusie zit hem vaak in de gedachte 'ik ga nu iets doen...niet iemands anders, maar IK'....en voila....het resultaat is dat ik iets doe, wat een andere gedachte is. Dus soms wordt gezien dat gedachten vanzelf opkomen inclusief de zoekermentaliteits-gedachten, maar ja....
Ik weet niet wat mijn volgende woorden zullen zijn tijdens het typen...klopt. Dan komt er een gedachte van 'IK ga nu het woord 'aap' typen.

Mooi concept is ''je bent de waarheid al'' maar zolang het niet zonder twijfel gezien is heb je daar weinig aan, wel een goede instelling om te hebben hier.

als er een glimps is van geen doener, dan wordt alles gedaan en is er God of no-seperation of het geheel of wat dan ook. Maar ja....die duurt maar even en dan look ik naar de doener zo van 'ik ga nu mijn hand in de lucht steken wanneer ik dat wil...ik kan het'........en dan zit ik 2 minuten met mijn hand naar beneden , wachtend tot het moment dat IK het doe. Na 2 minuten begrijp ik het echte niet meer. Dan wordt het een concept. Ik begrijp niet eens wat ik wil doen. Ik verlies mezelf in het concept so to speak.

Hoe weet je dan zo zeker dat ik de doener is? Wat is ik?

vanwege de experimenten dagenlang sinds kort. Ik ben erweer mee begonnen om te zien of er een doener is. Dan komt de gedachte op zo van 'ik ga een pen pakken wanneer ik dat wil of de hand in de lucht steken wanneer IK dat wil'....zit dan 2 of 3 of 5 minuten te analyseren. Het lijkt alsof de drang om te bewegen vanzelf gebeurt. OOk gedachten zo van 'doe dan' of 'steek maar in de lucht di ehand' . Maar het moment zelf, de actie zelf....tja........zonder ik gebeurt er niets. Dat blijkt wel als er niets in 2 minuten gebeurt. Dus de gedachte kan soms niets DOEN. Soms blijf mijn hand beneden en niet in de lucht. Dus wat een boel , hey? wat een narigheid.

Dat was het zo'n beetje. Het komt altijd neer op de doener. IK DOE=geen god.....geen IK/doener= GOD

bedankt dat je dit wilde lezen.

[Life]

Poeh dat was weer een heel verhaal...

Je probeert de perfecte conclusie te vinden voor het probleem maar dat zijn voornamelijk gedachtes, zien of er een afgescheiden ik is gaat daar uiteindelijk totaal aan voorbij. Je gaat er juist vanuit dat je die gedachtes bent, dat je het lichaam alleen afgezonderd van het geheel bent maar is dat wel echt zo?

Het feit dat je kunt zien welke gedachtes er zijn zonder ze te controleren betekend dat niet dat je dan nooit je gedachtes kunt zijn? Je bent je bewust van je lichaam, de bewegingen en sommige lichaamsfuncties maar wat is nou dit je dat zich hier bewust van is?

Wolter Keers zou zeggen ''we zien onszelf als 1001 dingen maar uiteindelijk kunnen we maar een iets zijn'' dus dat wat nooit komt noch gaat, nooit dat wat komt want dat gaat ook weer... Aan wat is verschenen wat je als jou beschouwt? Als lichaam en al zijn waarnemingen via de zintuigen verdwenen zijn dan ben je nogsteeds, wat is dat? Kun je uiteindelijk niet alleen dat zijn? Dat wat de persoon of dat wat je ik noemt gewaar is?

[The Toe]

Ik heb mezelf beloofd om een dag te nemen om jouw woorden en je website in contemplatie te nemen. Dus ik hoef niets te doen om te zien dat er geen doener is? Als het leven zelf niet wil dat DAT doorzien wordt, so be it. Als het leven typt, leest, gewaar is, denkt, voelt, hoort, zoekt.....so be it. Als het leven wilt dat er afgescheidenheid zal zijn in dit systeempje..so be it. NIets aan te doen. Dus rusten in niet doen klinkt weer goed. Alweer!

Bedankt en have a nice day.

[The Toe]

I am reading that question-answer thing you went through with that seeker LEx . I see so much of him in me. I am going to see/look with EVERY ACTION if I am doing it or if life is happening. And I hope to see through the identification with the 'SEEKER'as well, cause looking makes the seeker exist (me). Looking at looking itself so to speak. Hmmm.

take care and thx for the website. It is simple and doesn't talk about anything else than so called hardcore assumptions.

[The Toe]

Hoi Machiel.

Zoals beloofd ben ik echt gaan LOOKEN. Is het goed als we naar het Engels omschakelen. Is wat prettiger. Ben er al zo gewend aan geraakt.

So I have been seriously '' looking" if there is any control without doing anything other than that. I put the mind aside as Eloratea and you advised. The thoughts are covering up what is being looked at.

I looked at the following things without forcing it, simply looking:

- walking (am I sending signals or consciously willing myself to walk)
- washing the dishes (same as above)
- eating (same as first one)
- sitting/standing ( same as first one)

This is what was looked or realised

- walking: the feet just walked into the corner when the corner was approached. I don't know how it is being done, but without any signals being send or mind being used, the feet walked. amazing! This feelins is what was realized also somehow earlier this year. Bizarre. Fucking amazing! I wasn't raising one foot and then the other. When walking happens at home it is even more funny. The feet know how to find its way without doing anything. wow.
- washing the dishes: without sending signals or concentrating or using the mind (like for ex: I am going to grab a cup and wash it)....only looking....Scary shit. I almost feared out. A fear of death arose.
- eating...same stuff really. Sometimes I froze up and the thought came along saying ' aha, there is no movement cause the I is needed to move the body and eat your sandwhich'. But I haven't looked at thoughts yet.
- sitting..tough one. Am I sitting or is sitting happening. Will look more into that. Reading text on a screen or watching tv is also hard. It feels that I can stop reading or change channels whenever I want. Again, perhaps I didn't looked enough at that feeling.
- standing: no signals are being send and the body still STANDS in a right-up position. amazing.NOt sure where the control is, if nothng is being done besides the looking. The looking for sure doesn't has control on the sanding up in right-up position. hmmm.

So ....great stuff. I enjoy the walking. Went outside three times to look at the feet. Funny, man! I won't make it long. I have explained in detail what happened in 2 days.

[Life]

Om helemaal over te gaan op Engels is prima maar in een nieuw topic, mag je openen :)

Dingen gebeuren zonder dit bewust te doen, gedachte komt op iets te doen, signalen gaan van brein naar lichaam zonder de aanname van een afgescheiden zelf die dat doet.

Krijg het idee dat je opzoek bent naar een speciale ervaring, dat is het nooit, dat komt en gaat maar wat maakt de ervaringen mee? Wat zie je als ik?

[The Toe]

Hoi Machiel,

Ik had net iets moois getypt maar drukte op 'post reply' in plaats van submit.

Opnieuw.

Alles goed daaroh?

Ik wil weer een gesprek aangaan met je. Ik zal het kort houden.

Via Paltalk Voice Chat sprak ik met iemand over non dualiteit. En plots kwam de ingeving dat 'ik ' tijdens het praten bestaat uit geluid....een woord 'ik' die gesproken wordt. Waar is die ik? Bij het typen van 'ik' of uitsspreken van het woord ik.

Hetzelfde geldt voor gedachten, maar soms blijf ik daar aan hangen. Soms is er geen identificatie.

Bij het zitten op een stoel is er geen gesproken woord 'ik', dus ik besta niet tijdens het zitten.

Gedachten zijn wat moelijker om te doorzien omdat het net lijkt of het ikje in de gedachte 'IK ergens naar verwijst....of een mind of een persoon. Ik tiep zegt een gedachte. Een gedachte kan niet tiepen. Alsof er iets achterzit...achter dit ikje.

Bij het tiepen hetzelfde verhaal. Het ikje in tiepen is gemaakt uit een zwarte kleur. Het ikje is zwart van kleur en dus nergens anders te bekennen dat iets op mijn beeldscherm. Hetlzefde geldt voor 'mijn' en 'beeldscherm'.

Dat was het


Laters..
Javier

[Life]

Hoi Javier, had je niet verwacht meer ;)

Het probleem met je post is dat je het zien dat er geen afgescheidenheid noch zelf is probeert op te lossen met het denken, dat gaat niet. Hoe kan het ik nou geluid, gedachte en kleur/tekst zijn? Dan zouden er 3 ikken zijn :)

Is het niet zo dat dingen gebeuren als opstaan, aankleden of door het huis lopen, dat gesprek voeren, deze post typen, voelen van gevoelens, denken direct gevolgd door de gedachte ik sta op, ik kleed aan, ik loop enz.?

Gedachten zijn wat moelijker om te doorzien omdat het net lijkt of het ikje in de gedachte 'IK ergens naar verwijst....of een mind of een persoon. Ik tiep zegt een gedachte. Een gedachte kan niet tiepen. Alsof er iets achterzit...achter dit ikje.

Maar zit er wel iets achter? Of zou het ook zo kunnen zijn dat er denken is ''ik'' zonder daadwerkelijk ik verantwoordelijk voor die gedachte?

Is de gedachte ''ik moet het ik nog doorzien'' niet precies hetzelfde?

[The Toe]

Hoi,

KLopt. Als ik een conclusie heb omtrend dat ik een geluid is , dan lijkt het alsof die conclusie van mij is. Ik heb weer iets voor elkaar gekregen.

3 ikken? allemaal een ik die onafhankelijk zijn van iets anders. Ze kunnen alleen gevonden worden als 'ik'.

Spontaan? Tja.....moelijk. MOeilijk om te doorzien dat iets spontaan gebeurt. Tijdens de 'glimpsjes' is dat wel duidelijk, alleen komen ze niet zo vaak meer voor.

De gedachte 'ik moet het doorzien' is gemaakt uit zwarte letters en ik nam die voor echt aan. MIsschien is er geen ik achter het getypde 'IK". Ik zeg dan wel ik moet het doorzien. Alleen ben ik me er nu bewust van de het ikje gemaakt is uit zwarte letters.

javier

[Life]

Is er wel iemand die dat constant moet zien en dat nu soms ziet?

Is er nu op dit moment wel een ikje gemaakt uit wat danook?

[The Toe]

Weet het echt niet meer!

is er een ik nodig om te zitten op een stoel? als ik stop met nadenken, dan val ik niet van mijn stoel.

Is er een ik nodig om te kunnen zien? Als ik stop met opzettelijk te kijken, dan is er nog kijken.

Is er een ik nodig om te typen? Zo ja, waarom gebeurt typen zonder dit ikje?

[Life]

Weet het echt niet meer!

Is er dan iemand om te weten? Is niet weten een probleem?

Kijk alles wat op dit forum gezegd is hierover, alles wat hierover gezegd, geschreven of gedacht is, alles wat ik en jij hierover gezegd, geschreven of gedacht hebben is uiteindelijk totaal niet relevant. Weten en doorzien zijn voer voor ikje, voor het denken, laat denken maar varen...

Is er een ik nodig om te typen? Zo ja, waarom gebeurt typen zonder dit ikje?

Nee die is niet nodig, sterker nog die was er al niet. Waarom? Dat houdt het ikje, het denken gaande. Weten, weten, weten... Is er een ik dat kan weten of niet weten?

[The Toe]

Horen dat er geen ik is, wordt een concept. Geen ik. Geen ik. Geen ik.

Moeilijk om te zeggen dat zoeken naar waarheid vanzelf gebeurt en dat er geen ik is in zoeken. Sorrie, maar ik zie het niet. Ik zie God nergens en weet dat het alles is wat er gebeurt.

Wat is ik? Ik is ik. 1) letter 2) geluid 3)gedachte.

ik voel alleen dat ik gedwongen ben om te stoppen met zoeken. Het werkt voor geen meter.

Misschien moet het ikje langzaam , stap voor stap, doorzien worden. Misschien is het al voor mij te laat om het te doorzien. MIsschien is dit ikje hier al ingebakken en ben ik hier niet geschikt voor. En jij zal zeggen dat er geen ik is.

Javier

[Life]

Zoeken en doorzien van een een ik is niet alleen zinloos maar compleet onmogelijk! Dat heeft niets temaken met geschikt of ongeschikt zijn of stap voor stap doorzien, wat ik probeer over te brengen maar eigenlijk niet kan is dat er geen stappen te maken zijn en dat het uitvoeren van welke strategie dan ook totaal averechts werkt want dat verstevigd alleen maar het idee van een afgescheiden iemand die ervoor kan kiezen iets te doen of niet te doen om zichzelf te doorzien of kwijt te raken, het is onmogelijk! Elke gedachte, elk woord van jou, mij of wie dan ook hierover is compleet inrelevant, het is er al niiet, het is gedachte zelf en zal dit nooit accepteren. Maar het mooie is hoe echt ik ook mag voelen ook dat is Wat is, het geheel, onagescheidenheid met de gedachte afgescheiden te zijn...

Wat ik tegen je zeg maakt dus niets niets uit want ik en je zijn er al niet, er is geen proces, geen methode, geen pad noch zinvolheid, dat kan alleen voor een ik zijn... Je kunt het dus niet goed of fout doen, je deed het al niet! :)