Maar wat is nou dat ik? Is er wel een ik om ijdel of niet ijdel te zijn?
Tja, moeilijke vraag, hier is een paar dagen bij stil gestaan. Er is ijdelheid. En ijdelheid is er omdat de ander er is. Het is een behoefte tot pleasen, mooi gevonden willen worden. En dan vraag jij: is er iemand die mooi gevonden wil worden. Ja, die is er. De behoefte is een volkomen nutteloze behoefte als er geen ik en jij zou bestaan. Dus als het ik een illusie is, een aangeleerd iets wat vorm krijgt in een gedachte, als dat werkelijk doorzien zou zijn, zou ijdelheid wegvallen, want ook dit zou dan een illusie zijn die aangeleerd is.
Pijn, genot, verdriet, vreugde blijven elkaar snel of langzaam afwisselen, maar is er nou wel een constant zelf dat dit meemaakt? Is er iets dat er controle over heeft?
Nee, er is niets dat er controle over heeft. En dat constante zelf, is een verhaal, een herinnering in een gedachte verpakt. En nee, ook in herinneringen kan er niet gesproken worden van een constant zelf, het verandert steeds.
Twijfel, gedachtes, acties gebeuren, is er hier een ik voor nodig?
Nee, het gebeurt gewoon.
Dient het wel ergens voor? Is er wel een centrum genaamd ik dat gediend kan worden?
Geen idee. In dit body-mind systeem gebeurt van alles, of het gediend of bediend wordt? Dat zou impliceren dat er naast het body-mindsysteem iets anders is, leven ofzo. En dat zou betekenen dat er weer twee zijn.
Wat is bewustzijn, waar zit dat? Zien-geziene-bewustzijn van zien, horen-gehoorde-bewustzijn van horen, voelen-gevoelde-bewustzijn van voelen, is er wel een overkoepelend bewustzijn of zijn er alleen verschillende processen van de zintuigen? Net als het weer, verschillende omstandigheden met een overkoepelend label ''het weer'' maar bestaat er wel zoiets als het weer afgezonderd van de omstandigheden? een bewustzijn afgezonderd van de processen van de zintuigen? een ik afgezonderd van lichaam, zintuigen, gedachtes, gevoelens?
Is er horen zonder bewustzijn? Is er voelen zonder bewustzijn van voelen? Is er zien zonder het bewustzijn? Is er ervaring zonder bewustzijn? Zijn er gedachten zonder bewustzijn?
Al die ervaringen, gedragingen, zintuiglijke prikkels, gedachten, zijn die er zonder bewustzijn?
Al die ervaringen, gedragingen, zintuiglijke prikkels, gedachten, worden gezien, waargenomen. Zonder waarneming, bewustzijn zijn ze er niet. Tenminste niet te zien. Die waarneming is neutraal, stilte, ruimte, niks (voelt fijn als daar aandacht naar toe gaat maar misschien is dit ook wel een concept, een hersenspinsel en moet het overboord)
Het zijn gedachten die labels hebben over goed of slecht.
En dit lichaam is een lichaam, en de geest is geest. En het zijn gedachten, die gecultiveerd zijn die zeggen “van mij”. Net zoals ervaringen, van mij. Maar er is in de opvoeding sprake van inconsquentie; er wordt niet gezegd dat geluid van die vogel is van mij. Zou wel leuk zijn trouwens, vogels, bomen, huizen, mensen, en alles wat ze doen en voortbrengen, alles van MIJ. alles wat er gezien wordt is dan van mij :-)
Maar is er afgescheidenheid? Ik kan niet zien wat jij denkt, voelt, whatever. Ik weet niet hoe het is om als een vogel door de lucht te zweven, ik weet niet hoe een boom zich voelt.
Weet je, er zijn dagen dat dit waar we het hier over hebben gezien en begrepen wordt. Maar er zijn ook dagen dat er niets van begrepen wordt. Zoals nu.
Wat er gezien wordt is het volgende:
Prikkels van de zintuigen, emoties, gedrag, gedachten, zeg maar ervaringen. Gedachten labelen die ervaringen, goed, slecht, afhankelijk van conditionering. Door opvoeders is vertelt dat er een bestuurder is (gerda), die wordt echter niet gezien. Ook niet bij anderen. Al die ervaringen worden gezien door?? ...give it a name.
Al die ervaringen zijn processen van zintuigen, en dat zien, is dat ook een proces van een zintuig? Dus ook een ervaring. Dan bestaat er alleen ervaring. Dan is alles geen bewustzijn maar alles is ervaring. Maar dat zien; dat is onveranderlijk itt die andere ervaringen. Volgende vraag: verandert ervaren, de ervaringen, het zien? Nee.
Alles wat verschijnt, moet ergens in verschijnen anders kan het niet gezien worden. Jij vraagt of de verschijnselen los staan van dat waarin het verschijnt. Het 1 kan niet zonder het andere, dus los staat het iig niet van elkaar. Geen idee hoe dit gezien wordt.
Goed, er is blij zijn dat er weer iets neergekrabbeld is.
Nog simpeler; er zijn ervaringen (verschijnselen) en zien (bewustzijn, niks). En geen idee of dit zien overkoepelend is of niet. In die zin kan begrepen worden dat zien en ervaring 1 zijn. Ze horen bij elkaar, geen twee.
Weet je, het probleem is niet de weerstand tegen dat er geen ik zou zijn. De weerstand is het piekeren, het niet begrijpen. En in de periodes dat het gezien wordt, is er ook begrijpen, het is dan zelfs volkomen logisch.
